zondag 31 december 2006

Chiang Mai -2-

Arend en Akkie zijn gekomen; samen om 12 uur nog een biertje gedronken op straat. Effe uitblazen van 24 uur reizen en bier is goed tegen jetlag.
 
Volgende dag wat door de stad gelopen en 's middags naar de grote bloemententoonstelling 20 km. ten zuiden van de stad. Geen kaartjes meer te koop. Met wat creativiteit van een Thai (meelopen met een groep, die hebben altijd meer kaartjes in de voorverkoop gekocht dan er nu aanwezig zijn) zijn we gratis binnengekomen. Hollanders.
Het was inderdaad gigadruk met mensen. Een aantal nationale tuinen (100x100m) met soms wat lokaal handwerk. Ook tuinen met bloemen. Een orchidee kwekerij. Bij de echt grote internationale tuinen (japan, nederland, ...) zijn we niet gekomen. Er zou een hoge piet(in) komen kijken en dan wordt alles afgezet.
Thai-en gaan dan langs de weg zitten om te kijken, een zeer gedisciplineerd volk toch. Maar wel jammer dat we onze hollandse bloemen niet konden zien.
 
's Avonds weer gegeten op de Nightmarket, gigagroot met etensstalletjes en verkoop van alles wat te verkopen is. Gigantisch groot, en zeer druk. Goed gegeten (voor een habbekrats).
 
Gisteren eerst verkast naar een ander hotel (te veel lawaai de hele dag/nacht van de tuktuks), vervolgens wat watjes bezocht en daarna aan het shoppen geweest. Zeker 6 km het centrum uitgelopen om een speciale winkel te vinden. Met sawtheung (busje) terug.
 
Vandaag naar de dierentuin geweest. Dat is echt een dierentuin met muziekoptredens etc. Zal wel omdat het zondag is (erg druk) en omdat het oudjaar is? En de opening van de Koala-beertjes onderkomen. Chiang Mai is een rustige stad tov Bangkok maar wel leuk met veel markten, restaurants en vriendelijke mensen. Autorijden en fietsen is geen probleem ze geven ruimte en er wordt niet getoeterd op straat. Er zijn hier wel veel meer toeristen dan we de afgelopen 2 weken gezien hebben maar in vergelijk met Bangkok valt het mee.

Morgenochtend om 8 uur (!) gaan we 4 dagen de bergen in, lopen en slapen. Naar verschillende volken oa de Akka (met de lange nek.)
 
Alvast een goed 2007 gewenst!     Akkie, Else, Arend, Aart

maandag 25 december 2006

Chiang Mai

Problemen met het Internet in deze regio na een zware aardbeving in Taiwan. Langzaam of onbereikbaar.
 
's Avonds in Sukothai het kerstdiner. We deden ons tegoed aan morning glory (sinds Vietnam op de wishlist van Else) en we hadden seafood flambe met echte vlammen. En aart had kip in wijnsaus. Wel 450 Baht stukgeslagen.
 
Naar Doi Inthanon doorgereden via binnenwegen. Leuk rijden en soms ook fout (vraag nooit of de weg 'die kant op is' terwijl je ergens heen wijst. Het antwoord is altijd ja.) Doi Inthanon is een zeer vogelrijke berg/park met het hoogste punt van Thailand (2500m). De vogels zijn nu echter in het zuiden (te koud, vonden wij ook). Overnacht in een hutje (1200 meter hoog) met 4 bedden, dus we hadden extra dekens van de andere bedden. Minder koud dan de tent (Nam Nao) maar toch wel fris.
 
's Morgens om 6 uur gevogeld maar niet veel gezien.
Daarna langzaam de berg afgereden en watervallen bekeken die nog best groot zijn ondanks de droge tijd. Binnendoor naar Lamphun gereden met de hoogste stupa van Thailand. Verder niet veel gedaan en snel het restaurant uitgerend toen de karaoke echt vals begin te worden (was al vrij snel).
Nu dus Chiang Mai. Wel toeristisch maar lang niet zo druk als Bangkok. Veel Wat's, veel meer dan Bangkok.
 
Vanavond Arend en Akkie ophalen van het vliegveld.

zondag 24 december 2006

Sukothai


Vanuit NongKai
Vanuit NongKai zijn we naar het zuiden gereden, via allerlei leuke binnenweggetjes. Niet altijd makkelijk te vinden (engelse teksten op de borden zijn vrijwel alleen op de hoofdwegen) maar met een GPS kun je je toch een beetje oriënteren.
 
Leuk uitstapje gemaakt naar een archeologisch park waar mensen 5000 jaar geleden strukturen hebben gebouwd in het basalt. Halfoverhangende stenen met Bhoeddha's eronder, een bad, etc. Heel rustig behalve een schoolklas kinderen die nog nooit farangs hadden gezien (?) en dus moesten we uitgebreid op de foto's. Verder gereden, weer eens fout gereden en langs een fantastisch restaurantje gekomen. Geen woord engels maar het eten en de uitspanning: fantastisch (GPS-coordinaten beschikbaar). Langs de weg werden vleermuizen verkocht maar dat hebben we maar gelaten. Kun je die eten?
 
Nam Nao National Park
Eind van de middag aangekomen in Nam Nao National Park (900 m hoog). Bungalows waren uitverkocht maar we konden wel een tent huren. Snel opgezet (om 6 uur gaat het licht uit) en extra dekens besteld. Het zou koud worden! En dat werd het. Alle Thaien (het was erg druk, wel 300 mensen op de camping) liepen met mutsen en sjaals en handschoenen te bibberen. (Het verhaal gaat dat er Thaien zijn die denken dat je bij 0 graden Celcius dood gaat...). Om 8 uur was het al 15 graden dus maar vroeg naar bed.
Om half zes 's morgens was het al een drukte van belang: heel veel mensen gingen de zonsopgang bekijken 5 km verderop, dus aankleden en in de auto. Nou dat hebben wij maar gelaten maar om 7 uur zaten we aan het ontbijt (6 graden): soep en een soort oliebollen die je in de koffiemelk (susu) doopt. Een grote wandeling gemaakt door het park en prachtige vogels gezien oa. een trogon.
 
Sukothai
Doorgereden naar (New) Sukothai en een luuuuks guesthouse (600Baht/nacht) gevonden in het centrum. Vandaag naar het oude Sukothai geweest. Fiets gehuurd en zowel binnen als buiten de muren gekeken. Naast veel oude boeddha's en tempels ook veel vogels gezien vooral buiten de muren. oa een Shrika, Fantails en Asian Koel.
Bijzonder. Op de fiets langs de tempels is rustig en veel mensen zijn er niet, eigenlijk, terwijl het toch wel een bijzonder gebied is. Omdat het hier laagland is, is de temperatuur weer wat aangenamer (25 C overdag).
 
Naar Do Inthanon
We gaan nu richting bergen van het Noorden (Do Inthanon National Park) dus de mutsen kunnen weer uit de la gehaald worden. Donderdag komen we in Chang Mai aan waar Arend en Akkie die avond ook aankomen.

vrijdag 22 december 2006

de Kip is gekelderd

2 jaar geleden waren we ook al eens in Laos. Een van de leukigheden is de munt: de Kip. 1 euro leverde toen 10.000 Kip op, nu ruim 12.250 Kip. De Kip is gekelderd met 10% per jaar. Hoewel de prijzen laag zijn ben je toch al snel miljonair.
 
Goed, we zijn dus in Laos geweest. Gisteren de auto geparkeerd bij de Friendship bridge, uitstempelen, met het busje overrijden en dan een visum kopen voor laos. Loket open, papier erin, geld erin, loket dicht: wachten. Ander loket gaat open en er worden 2 paspoorten gezwaaid. Visum. Dan naar het volgende loket, waar alle gegevens worden ingetikt op een computer. Letter voor letter omdat ons schrift toch heel anders is dan dat van Laos.
 
Daarna met de taxi naar Vientiane (20km) en hotel gezocht/gevonden aan de Mekong. De stad is tov 2 jaar geleden veel meer toeristisch geworden, internet cafees, restaurants en lekker eten (echte koffie en echt frans brood: overblijfsel uit de franse bezetting.) 's Avonds gegeten bij een Indisch restaurant, voor de afwisseling.
 
Vandaag de Wat Saket nog eens bezocht en veel zijde ingeslagen. Else heeft een North Face jas gekocht omdat het toch wel wat koud is. Voor onze begrippen valt het nog wel mee (15 's nachts en 25 overdag) maar in het Noorden van Thailand is het kouder met vorst in de bergen. En daar gaan we nog heen. Mensen in Laos en Thailand lopen met handschoenen en mutsen, er worden extra dekens ingevlogen(!)
 
's Middags weer terug naar Thailand. Dat ging heel wat sneller aan het loket.

woensdag 20 december 2006

de Mekong!

Phimai is leuk maar klein een dorp. Er waren niet veel restaurants en wel een nightmarket maar daar kon je wel kopen maar niet zitten eten. Na wat zoeken een resto gevonden waar ze een soort hotpot serveerden, nou heet was het en niet alleen in temperatuur! Jammer genoeg mislukte de foto van de olifant die achter Else stond toen ze zat te eten: de olifant had het door en liep snel verder.

Na een prima nacht (lekker stil en dekens) naar het Noorden gereden.
Voor Khon Kaen afgeslagen naar een zijdeweversdorp waar ze zijden ikat weven. Mooi om te zien en bijzonder omdat ze de draad verven voordat ze die weven: dat is goed mikken dus om de patronen te maken!
In een museum alle lokale klassieke patronen bekeken onder begeleiding (deur van slot, licht aan etc). Blijkbaar is het kostbaar spul. Nieuwgemaakt is het al 60 euri/meter.
In Khon Kaen inkopen gedaan bij de vrouwenontwikkelingsgroep. En gelunched.

Daarna doorgereden naar de Mekong waar we nu 100m vanaf zitten. Morgen naar Vientiane om daar ook zijde te scoren maar ook omdat mijn visum voor Thailand te vroeg afloopt. Even het land uit/in levert een nieuw toeristenvisum op voor 30 dagen. En Vientiane is leuk.

Wel 300 km gereden dat is veel tot nu toe maar goed te doen. We gaan naar een terrasje aan de Mekong.  

dinsdag 19 december 2006

Het wordt kouder!

18 december  
's Ochtends de ronde in Ayuthaya gedaan. De Wat's liggen verspreid door de stad, deels ook buiten de ringgracht zoals we gisteravond met de boottocht gezien hebben. Bij de meeste Wat's zijn de buddha's verwoest (in de oorlogen met de Birmezen, ook buddhisten! what's new in Iraq?).

Na in de vroege ochtend de belangrijkste bezocht te hebben, via de A2 naar Khao Yai National Park gegaan, een groot park (2000 km2) met vogels maar ook veel apen, olifanten en 3 tijgers. 's Middags aldaar rondgezworven en oa een prachtige specht en een zwemmende Anaconda gezien. Het was aardig koud tegen de avond, de wind staat stevig door (NO droge moessoen) en op 900m hoogte is het dan echt koeler. 's Nachts in bed (400m hoog) onder een te dun laken was het best koud dus fleece aan. Thaien lopen overdag met jassen en mutsen, het is winter!
 
We hebben geprobeerd een dagtocht te regelen met een vogelgids, maar die heeft ze echt zien vliegen. Voor een hele dag (05-19) vroeg hij 2500 Baht pp, dat is 110 euro voor ons samen. Absurd. En hij bleef erbij dus toen waren we snel klaar. Dan maar niet.
 
19 december  
Dus 's morgens naar Phimai, bijna 150 km verder NO. Het rijden gaat me steeds beter af, zelfs alle knoppen weet ik al te vinden al gaat soms de ruitewisser als ik wil afslaan. De wegen zijn redelijk en het verkeer ordelijk dus dat levert geen problemen op. Phimai is een klein dorp (engelse teksten ontbreken, no english spoken). Hier staan overblijfselen van Khmer-tempels die gebouwd zijn nog voor Ankhor What. Lekker rustig rondgelopen, zoals het hier overal rustig is (behalve hier in het Internet cafe waar rijen jongeren elkaar beschieten via Internet.)
 
Daarna naar de oudste/grootste boom van Thailand gelopen de Banyan tree. Is 1 vierkante km groot! Het is een boom die steeds in de breedte wortelt met luchtwortels. Beetje kermisachtig met in het midden fotoos van de koning (of zijn zoon?) die hier ooit geweest is. En allemaal eetstalletjes eromheen zodat je niet hoeft te vergaan van de honger. Eten in Thailand is niet heel gevarieerd maar wel heel lekker. Vaak kortgebakken groente op rijst of noodles, met kip/varken of hier vandaag eend. En soepen in vele vormen en hittes, hot not for europeans.

Morgen de kortste dag van het jaar dus dat wordt uitslapen. scheelt wel 30 min. hier ....  

zondag 17 december 2006

Ayuthaya

We zijn er ! en na enig zoeken (engelse teksten op de borden ontbreken vrijwel) en hebben een guesthouse. Dat ging goed. Straks op de boot in de 'gracht' van de stad (het is een oude vestingstad) naar diverse Wat's en de ondergaande zon fotograferen. En eten op de nightmarket.
   
zaterdag
Maar eerst nog de zaterdag. We waren vroeg op pad naar Wat Ben (nogwat..: marble temple) vlakbij het huidige koninklijk paleis. Bij toeval stuitten we op een ceremonie voor een intredende monnik: hij gooide geld in de lucht (afscheid nemen van de aardse zaken?) dat door de omstanders enthousiast opgevangen werd. (De bedoeling is natuurlijk wel dat je het daarna in de donatiebox van de Wat gooit). De monnik ging in ceremonie naar binnen waar het, na enig gedoe, in een hoek discreet van een wit gewaad werd omgekleed in het traditionele oranje gewaad. Daarna nog diverse ceremoniele zaken en hij was ingetreden.
Wij hebben de vele vele boeddha's bekeken en heel bijzonder er waar zeer vrouwelijke exemplaren bij (uit de Sukothai tijd) maar ook één graatmagere. En als je steeds vast om het hogere te bereiken is dat een betere uitbeelding dan al die volle beelden.

Te voet naar het oude paleis van de koningen, Teakhouse.
Het huis is in diverse kleuren van binnen en sommige mensen (ook familie) mogen wel in het ene deel maar niet in het andere deel, afhankelijk van de kleur. Koning Rama V heeft veel in Europa gereisd en er stonden dan ook vele zaken uit Europa uitgestald die hij had meegenomen. Zelfs een bad! De bediendes moesten het water naar boven dragen en in een vat gooien aan de andere kant van de muur. Als de koning de kraan open draaide kwam er water uit : een bad met stromend water dus ....
Daarna met bus en waterbus over de rivier naar china town.
Dat was me een partij druk (zaterdagmiddag) niet normaal. Nauwe straatjes, verkopers en auto's, alles door elkaar en de hete zon erop. Taxi ingesprongen en gevlucht.

Terug bij het hotel zijn we direct vertrokken om de huurauto op te halen.
De taxichauffeur wist wel de weg te vinden maar niet het huisnummer dus na 3 kwartier filerijden (4 km gereden!) uitgestapt en na vragen eindelijk gevonden. Een gloednieuwe Toyota, 27 km oud. Smells new. En dan naar het hotel, links rijden tussen al die tuktuk's, bussen en brommertjes. Airco op 10 voor de afkoeling en zonder kras aangekomen. Daarna is Else haar broek gaan passen die ze op maat gekocht had, was niet goed, kom vanavond maar weer terug. Om 10 uur was de broek wel goed.
 
zondag
Vanochtend eerst moeten zoeken naar de ingang van de snelweg. De meeste snelwegen (tollwegen) in Bangkok zijn op de 1ste verdieping, maar waar kom je erop??? Na 2 rondjes door de stad (zondag dus niet te druk) gevonden en al spoedig met 80 km de stad uit naar Bang Pa-in. Hier is het zomerpaleis van de koningen (Rama 5/6/7) met hele Europese invloeden maar ook één heel Chinees huis. Prachtig allemaal. En lekker rustig, groot park met zachte muziek en her-en-der wat Thaise groepjes. En dus nu in Ayuthaya
 
en morgen ...
morgenochtend het oude centrum in dat als hoofdstad diende in het verleden met 1 miljoen inwoners over een rijk dat zich uitstrekte tot in Laos en Cambodja. Daarna noord-oost de Isaan in. Richting Vientiane (Laos).

vrijdag 15 december 2006

Aart en Else in Bangkok

Terwijl ik van Ko Phi Phi via Phuket naar Bangkok reis, doet Else dat vanaf Peize. Alles gaat op rolletjes dus donderdag 's morgens rolt Else haar trolly uit uitgang B. Met de taxi snel naar een hotel om daar bij te praten en bij te komen van de lange zit. Na een kort gezondheidsslaapje de straten in de omgeving verkend en heerlijk gegeten in een straatrestaurantje. Daarna een stevige voetenmassage (helpt echt tegen jetlag) en daarna rustig de nacht in.
 
Vandaag de belangrijkste bezienswaardigheden gedaan: het Royal Palace en Wat Po. Prachtige gebouwen met veel goud, glitter, boeddha's etc. Daarna aan de rivier gegeten bij een pier waar de busboten af en aan varen. Handig zijn die stuurlui, komen snoeihard aanvaren maar liggen prachtig stil tegen de kade. 30 seconden later varen ze alweer verder. Zeer efficient vervoer. Op de straten is het veel minder. Over 8 km terug deden we 3 kwartier (100 Baht); gelukkig wel een airco in de taxi. Vanuit ons hotel kijken we op een heel groot dubbeldeks verkeersknooppunt en er staat/rijdt continu file van 7 uur s morgens tot na 9 uur 's avonds. Brommer is nog het meest efficient denk ik (en gevaarlijk).
 
's avonds heeft Else nog even een broek besteld, 24 uur service. We'll c.
Else schrijft nog even geen vervolg op het bericht dat ik stuurde. Wat we vandaag hebben gedaan komt morgen wel. Nog een nacht hier en dan morgenvroeg met de auto weg. Net de auto opgehaald en door Bangkok gereden: nou dat is wel een klus. Links rijden, files, taxies die lane-switchen. Afijn, krasloos thuis.

dinsdag 12 december 2006

Klaar met duiken

Maandag ben ik na het duiken op zoek gegaan naar het memorial monument van de tsunami. Een klein tuintje met de namen van (alle?) personen die omgekomen zijn op Ko Phi Phi. En enkele foto's en teksten. Met iemand gesproken die de tuin had aangelegd en ook vrienden had verloren. Verder is er geen aandenken/museum.
 
Daarna de berg opgelopen, 160 meter hoog viewpoint. Niet hoog maar in de volle zon wel! Uitzicht over de baai, je ziet goed hoe smal het stuk is tussen de ene en andere karstberg (het is eigenlijk een wantij dat 1-2 meter hoog is bij vloed, meer is het niet). De watergolf kwam van 2 kanten en sloeg in het midden tegen elkaar en sleurde daarna alles weer het water in.
 
Daar voor het eerst wat vogels gezien. In het dorp zijn veel vogels maar allemaal in kooitjes voornamelijk bulbuls omdat die mooi zingen. Weer afgedaald en in een restaurantje terecht gekomen van een fransman (circa 55 jaar). De foto's van zijn motor hangen aan de muur, maar hij heeft hem niet meer. Hij woont hier nu 7 jaar en gaat nooit meer weg. Thaise vrouw en personeel. PC met veel (oude: zoals U2) muziek waar hij de hele dag mee bezig is om die in volgorde te zetten. En wijn, redelijk van kwaliteit. Hoe hij hier terecht gekomen is? Tja gewoon rijden en dan stoppen ! De tsunami heeft hem net niet geraakt, het water kwam tot aan het trapje van zijn restaurant.

10 duiken in 5 dagen. Nog nooit gedaan maar wel leuk. En goed voor de skills. En omdat er niet altijd leuke vis te zien is, is het beter een aantal dagen te gaan, dan is de kans groter. Vandaag o.a. mooie Kuhl's Stingray, Morene eel, inktvissen, en nog veel scholen vis terwijl er druk gejaagd werd. Actie!

Morgen naar Phuket en dan vliegen naar Bangkok waar Else donderdagmorgen komt. Hoop ik. Als de treinen op tijd rijden.

Vlak achter de hoofdstraat is het leven van de locals: dag en avondmarkt met eten, poolbiljarten.  Eén straat verder weer vol met toeristen. Het verhaal schijnt dat net na de tsunami de locals eigenlijk weg wilden en enkele concerns toen de grond gekocht hebben.  De locals zijn niet allemaal weg maar hebben niks aan de drukke voorkant. Daar zijn alleen veel restaurants, kroegen, etc. Over 2 jaar is dit net zo erg als Phuket of zelfs Ibiza, 24 uur herrie met dronken Engelsen en Zweden (veel!).  Afgelopen nacht slecht geslapen het was party naast mij.

Ik zit in een internettent met voor me een heel grote foto van net na de tsunami. Alles aan de westkant is weg en dat is nu nog steeds kaal. Het schijnt dat de golf half de baai is ingedraaid en  zodoende een deel van de kust niet echt geraakt heeft (oostkant van de baai).

zondag 10 december 2006

Ko Phi Phi


Alweer 3 dagen gedoken, het went alweer goed. 2 duiken op een dag met bijna 2 uur rusten.
 
Gisteren naar Hin Muang, een rotsenformatie op 40km zuid van KPP. Met 16 man in een speedboot, 2 uur bonken in benzinelucht. Binnen 5 minuten na aankomst lagen we er al in, langs het vaste meertouw naar beneden (stroming!) omdat de eerste rotsen pas op 10 meter onder het oppervlak liggen. De dive-master daalde als een gek maar had het op 28!!! meter diepte wel gezien: foute meertouwtje. Weer omhoog en na 13 minuten 100 meter verder gesleept. Daar dreef het goede touwtje ... Ik had het toen wel gezien en ben gaan relaxen op de boot, hoewel zo' n klein ding klotst de hele tijd op de golven.
2 uur later om een rotsformatie heen gedoken met o.a. batfish en 2 turtles. Was mooi. Daarna weer 2 uur tegen de wind en golven in bonken naar huis. Zeer vermoeiend en om 5 uur bekaf. Vroeg het mandje ingerold.

 
Vandaag de local boat genomen, lekker ontspannen met 6 anderen op een grote boot met koffie etc. Naar rotsen op 3 km zuid van KPP. Helaas water met slecht zicht (< 10 m) en dus weinig spectaculairs gezien, behalve 3x lion fish. Er waren haaien maar mij hebben die niet gezien (anderen van onze boot wel, die waren 50m verderop het water ingegaan, zo kan het verkeren) 

Dus nu. Om 3 uur gedouched, es effe kijken of er nog wat te zien is van de tsunami. Omdat ik 300 m van de kustlijn zit, en op 3 meter hoogte, vrees ik niets, behalve een aardbeving en dat kan makkelijk op de Birma breuklijn. Onderwater zie je allemaal van die getande magmabollen liggen dus het kan hier wel tekeer gaan.

Temperatuur is nog steeds goed (ook van water 30 graden C) soms wat regen en soms wind; meestal niet.
 
De eerste kerstbomen hier al gezien, maar de Thaien weten eigenlijk niet waarom... 
Het eten is lekker, veel snel gebakken groente met kip rijst etc. Wat je verwacht en toch niet al te spicy (wel opletten!).
Bon ga nog wat kuieren (niet vóór, aan het strand: dat is zandvoort-drukte in smalle straatjes.)


vrijdag 8 december 2006

Ko Phi Phi na de eerste duiken

Een ontzettend toeristisch eiland.
De Lonely Planet (sept. 2005) rept nog over enkele hotels en een aktie van de overheid om het eiland ordelijk in te richten en op te bouwen. Niets van dat alles: revolutiebouw van het ergste soort. Alles aan elkaar gebouwd, van goudwinkel tot cd-shop tot massageshop tot etc vul maar in en veel kroegen. En de hele dag tot 's avonds laat hoor je het geluid van bouwen, lopen mensen met betonijzer en zakken cement op draagkarren door de straten, etc.

Gisteren bij aankomst aan de rand van het strandje gezeten. Vreemde gewaarwording: 2 jaar geleden kwam hier een golf van 2-3 meter hoog ineens om de hoek (het is een baai tussen hoge karsttoppen) en pletterde op het strand. En nu zit ik hier... niets meer van te zien. Hoewel, vlak bij mijn hotel (300 m verderop het binnenland in) wonen mensen in golfplaten huizen. De have-nots denk ik.
Ik heb een prima bungalo, geheel prive want op het gehele rijtje is er niets verhuurd. Het eiland is nu 50% vol, het seizoen moet nog beginnen.
Bij aankomst gisteren gelijk de duiken geboekt en vanochtend was het zover. Naar 2 eilanden vlak ten zuiden van KPP: Maya Corner en Bedi Nok. 2x 60 minuten op maximaal 17 meter, was ff wennen maar de tweede was al een stuk beter (rustiger).
Gezien o.a.: schildpad (3, waaronder hele grote); schorpioen-vis (niet te zien tenzij je hem ziet -vrij naar Cruyff); 2 inktvissen; en... zeebra-haai! Die sliep gelukkig en ik heb hem niet wakker gemaakt. Je schijnt hem te kunnen aaien.
vraagje van Lex: hoe vaak?
Morgen weer 2 duiken o.a. naar een wrak

woensdag 6 december 2006

Kho Phanom Bencha

Vanochtend gewekt door de school achter me. Kinderen komen binnen en groeten netjes de juf/meester. Daarna op het plein verzamelen, muziek&zingen en dan gaat de bel. Vervolgens ordelijk de klas in. Echt een land voor Wilders met deze normen en waarden. Hoewel hier ook nog wel moslims zijn maar veel minder dan in Hat Yai.

Er was dus gisteren wel een beetje feest, op het parkeerterrein bij de haven was eten, muziek en dans. Maar niet echt best, de dansjes hadden wel een soort choreografie maar de timing was meestal ver te zoeken. Was niet iets om lang bij te blijven zitten. Toch hebben de muggen me te pakken gehad dus dat wordt malaria of knokkelkoorts. We'll c.

Krabi is veel en veel toerischer dan wat ik tot nu toe gezien heb. Veel internetcafe's, guest houses en travel agency's. Maar verder niet veel aan. Dus daarom vanochtend een brommertje gehuurd om naar Kho Phanom Bencha National Park te rijden, 25 km verderop. Mooie watervallen en natuur was er beloofd. Maar ja het regent niet (droge wintertijd) dus de watervallen waren niet veel soeps. En over de vogels zwijgen we verder maar, de mooiste heb ik onderweg gezien ! Dus na een tweetal uren weer terug. Omdat de spieren toch wat stijf waren van de trappen gisteren er even een Thaise massage tegenaan gegooid. Gebeurt in een airco ruimte. En als een airco het doet dan gaat-ie aan op HOOG. Mens wat koud ik was blij dat ik buiten stond !

Hoewel Krabi aan de kust ligt en een baai heeft zie ik niets van tsunami-schade. En de vloedgolf bouwde zich juist in een estuarium op. Ook geen foto's of andere herinneringen. Misschien morgen, als ik op Ko Phi Phi ben.

Dan wat minder belevenissen neem ik aan, beetje duiken en op de aperots zitten tussen alle andere witnekken. Dus ook wat minder verhalen.

Groet uit een enigszins bewolkt Krabi

de verjaardag van.......

Nu snap ik waarom iedereen in het geel loopt !
Na het schrijven van het vorige stukje kwam ik het cafe uit en liep recht in de muziekcorpsen en ook hele lange rijen mensen erachteraan. In het geel. Want:
 
DE KONING IS JARIG.
 
5 december 2549 is hij 80 jaar oud geworden. (ze tellen in After Boeddha ofzo hier.) En Bhumibol is op een maandag geboren, dus geel (kennelijk de kleur van die dag). Alle rijen mensen (duizenden) liepen naar het community terrein waar ze in rijen staan te wachten. Op wat? Op de nationale aanbieding van het cado, in elke stad gelijk.
Elke wijk heeft 2 'bollen' die bloemen moeten voorstellen. En die worden, wijk voor wijk, aangeboden voor de foto van de king op een tafel gezet, kniksje en weg. De bollen worden snel weggezet (geel links, wit rechts) en dan komt de volgende wijk. Er stond een rij van 100 meter dus ik ben nu afgetaaid: er gebeurt verder nix. Geen feest, geen drugs, geen alcohol, geen sex vandaag, zei een Thai. Wat saai (omdat het ook sinterklaas is...)
Afijn terug naar het dorp en wat eten. Alle tv's laten de ceremonie in Bangkok zien.

dinsdag 5 december 2006

Krabi

Nog steeds heet maar iets meer wind, dit is aan de kust.
2 dagen in fuur hotel (4 euri pn), het is hier toetistischer het toestenbord is afgesleten dus sri for de tiepfouten.

Zowel Hat Yai, Trang als dit stadje is niet veel soeps. Veel lawaai dat wel van de brommers etc. Moest zelfs de oordoppen in vannacht.

Gisteren nog wel met de buurman door het parkje van Trang gelopen, hij noemt het joggen maar dat is het echjt niet. Lijkt me niet slim bij die temperatuur hoewel enkelen dat wel doen. Wat leuk en met de brommer heen en terug. Efficenient vervoer, kost 20 Baht en er rijden vele mannetjes met brommers. Gaat snel in het verstopte verkeer. Daarna pizza geteten in een doodstil restauramtje. Bij het afrekenen kreeg ik er een verhaal over jehova bij dus snel betaald.

Vancohtend 9 uur met de buurman (die ook reisoperator/gids is) naar Krabi, met tussensdtops. Voor een gigaprijs maar vooruit je bent maar een keer op vakantie (1400 Baht !!!)
Eerst naar het park Khao Pra Bang Khram (ook wel Nor Chu Chi) voor de vogels: KLIK HIER. Na 2 uur lopen in mijn eentje op route b/c/d nog geen vogel gezien (wel gehoord) en toen hield het op: volkomen verdwaald. In je eentje lopen is toch al niet slim (stel dat er een slang bijt) maar verdwalen is ook niet slim.
Na veel zoeken de weg terug gevonden. Wat een &^%$$ park, slecht aangegeven zeg. Wel mooie borrelende meertjes gezien het is hier nogal vulkanisch (oja?). Een meer was helemaal blauw en het borrelde.
De 'gids'  had het nog het nog over gehad om te gaan zwemmen maar toen ik na 2.5 uur terug kwam bij de auto zijn we langs alle bronnen gesjeesd naar een restaurant om te eten meneer had honger ofzo.
Daarna doorgereden naar Wat tham Seua en ben daar boven geweest: 1212 treden, 600 meter (geloof ik niet helemaal.)
Maar met 1 liter water was het verder vrij simpel en een mooi uitzicht en wind om af te koelen. Tijdens de tocht naar boven voor iedenren even een gebedje gedaan en in de voetafdruk vam Boeddha gestapt (mocht eigenlijk niet!) Dus mijn Kharma is weer in orde.

Bon dit was het weer.
Oja ik had een kamer zonder lawaai gevraagd is er net toch veel muziek achter. Feestmuziek! het is een feestjaar, koning Fumibol zit 60 jaar op de troon en dat wordt het hele jaar gevierd. Dat gedonder met Taksin is of no importance. It s the king that counts.

maandag 4 december 2006

Tale Noi, toch!

Tale Noi, toch!

Omdat het toch niks werd in het dorp, in de middag de bus verder genomen naar Trang. Geen zin in een doodlopende steeg ! (zie Dead-End Street gisteren)
Met de public bus naar Trang gegaan, met muziek. Zeg maar muziek met een bus eromheen: niet normaal. Ik zat recht onder de basspeakers en we huppelden echt op de beat naar voren. Heel anders dan de meest zoetgevoisde muziek die je overal hoort.

In Trang een logies gevonden voor 200 Bath (4 euri), naast een reisbureautje die na enige uitleg wel een tocht wilde organiseren naar Tale Noi. Privé.

Vanochtend vroeg weg 7 uur en om 9 uur het water op. Ondertussen nog een hond aangereden, driver rent naar buiten om....te inspecteren of zijn lak er nog op zat !! Nog veel te doen voor de PvdD!

Het meer is niet wat je denkt: open water. Nee het is begroeid met een soort riet/gras en eilanden van waterhyancintplanten die alles verstoppen. Soms een enkele lelie maar het echte bloeien moet nog komen. De watervogels lopen over de waterhyacint, de enkele bootjes manoevreren eromheen.

Er was niet veel te zien, februari is beter begrijp ik (zeggen ze achteraf...). Wat leuke waterhoentjes, een kite (mooie maar veelvoorkomend), 3 ijsvogels en veel slangenhalsvogels en zwaluwtjes. Dat was het wel. Op de kant nog een groep waterbuffels in de modder gedrenkt tegen de zon&hitte. Na 2 uur weer op de wal en net voor de lunch weer in Trang. Ook weer gehad, weten we weer. Niet doen in december.

Onderweg door leuk terrein gereden met karstbergen en rubberplantages.
Ook nog stieren gezien, gisteren (zondag) ook nog wel in het voorbijgaan stierenvechten gezien. En nog een doodgereden hond midden op de weg, badend in het bloed. Een probleem in dit land begrijp ik, die loslopende honden.

De jetlag is wel over maar het wennen aan de hitte is er nog niet. Vooral het vochtgehalte is soms teveel, dat je 's morgens aan het ontbijt alweer zweet terwijl je net uit de douche komt is lastig.
Morgen Krabi, met 2 mooie natuurparken (volgens Lonely Planet)

Groeten vanuit een zeer lawaaiig internet café: hier zitten 6 jongens een of andere schietwedstrijd onderling te houden en het lawaai is vreselijk.

zondag 3 december 2006

Dead end street

Je hebt wel eens van die dagen dat je denkt dat je briljant bent maar dan blijkt dat toch weer niet zo te zijn.
Ik wil naar Tale Noi, een groot vogelreservaat vlakbij Pattalung. Dus de bus genomen vanuit Hat Yai. Maar ooit een dagtrip vanuit Volendam geboekt naar Marken? Lukt je niet ! Wel vanuit Drachten, Maastricht etc. En omdat English-Spoken hier erg weinig is (yes yes yes als je iets vraagt) zit ik hier in een dead end street.

Terwijl het vanochtend zo snel ging: heerlijk thais ontbijt rijst/gestoomde groente in een restaurant dat als sprinkhanen werd overvallen door een bus chinezen. En daarna met brommer-tuktuk naar het busstation en nog geen 10 minuten later al hiernaartoe. Dus om 10 uur in dit dorp. Langgerekt en ondanks dat het zondag is druk. Scholen zijn open, erg veel kinderen hier dus alle dagen les.

Afijn we zien wel. Morgen naar Krabi daar is een mooi natuurpark heb ik gehoord van iemand. En dat ligt meer in de toeristenroute. Er staat wat over in de Lonely Planet (niets over Pattalung, nu weet ik waarom...)

Dus geen vogels vandaag, afgezien die in kooitjes zitten bij winkels en tempels. Dat het winter is kun je wel zien, weinig bloeiende bomen/planten behalve de flame tree. Een aantal mensen hebben een extra vestje aangetrokken. Koud! Ik zweet peentjes.

zaterdag 2 december 2006

Eerste dag in Hat Yai

De eerste volle dag. Ik begin al te wennen aan de warmte (27) en vochtigheid, en gelukkig was er ook wat wind vandaag dus best uit te houden. Eerst gaan ontbijten, na wat lopen kwam ik in een Indisch tentje met pannekoeken. De eigenaar zat met een grote stalen beugel om zijn been. Vanwege 'de bom van 16 september'. Op de hoek ontpoft, en hij had een splinter gekregen.
Er is in het centrum veel bewaking, vooral rond de echte ontaarde instituten als McDonalds en Pink Lady (massage plus...)

Daarna naar de VVV gelopen, die mij wist uit te leggen dat het stierenvechten buiten de stad werd gehouden. Vandaag!! 

Tuktuk geregeld, maar toen we aankwamen waren er wel stieren, maar geen mensen.
Geen vechten vandaag. Goed van de VVV zeg!

Na de siësta naar de Wat Hat Yai Nai gelopen, met een mooie liggende Boeddha.
Tijdens het fotoos nemen werd ik gewenkt door een gezin dat zat te eten vlak naast een kist. In de kist ligt de gestorven broer van de oudste man, hij wordt morgen verbrand. Nu zitten ze erbij en eten een goede maaltijd.
Ik mocht mee-eten en dat leverde een leuk gesprek op. Wat een leuke ontmoeting.

Terug met de TukTuk de stad in alwaar het feest is naast de McDonald, met zang, dans, muziek. De stad is mooi aangekleed met slingers, veel knipperende lampjes.

Morgen naar Pattalunga en Tale Noi. Tale Noi is een deel van een groot meer met veel vogels. In februari zijn er erg veel, maar nu misschien ook al. We zien wel, de reis is al een beleving op zich (met de bus).

We gaan nog even de stad in, met alle feestelijkheden lijkt me dat leuk.
De meeste mensen komen op de brommer, veilig met een helm op. De andere mensen die op de brommer zitten (1-3 soms 4!) hebben geen helm op...

vrijdag 1 december 2006

Aankomst Hat Yai

Wat een eind is het altijd weer.
Eerst naar Schiphol, maar ja: als iemand zich voor de trein gooit loop je wel uit je schema. Gelukkig hij leefde nog (voor hemzelf niet gelukkig?) dus weer snel verder en nog op tijd op Schiphol. Dan is het alleen maar zitten en proberen te slapen.

In Bangkok op het nieuwe vliegveld zelf mijn koffer doorgezet naar Hat Yai op advies van mensen op Schiphol. Daarna weer wachten en na een vlucht van 1,5 uur om 4 uur in Hat Yai. Heet, vochtig, jetlag etc. Maar met wat chocola van de Sint slaan we er ons doorheen (! ook hier!).
Hotelletje in de Lonely Planet geprikt en met snorder naartoe laten brengen.
50 Baht meer betaald dan in een officiele metertaxi = 1 euro... oef.

Hotel in het centrum, airco, redelijk schoon maar ik ging bij het afdrogen al door de handdoek heen. Dus wel veelgebruikt.

Nu een wandeling door de stad, even internetten etc.
De winkels staan vol hier: ongeveer 4-5 verkoopsters per balie in een winkel, en geen of slechts één klant. Karakteristiek beeld van Thailand, was ook al op het vliegveld zo. De hele dag staan ze te hinken van het ene been op het andere, te stoffen, etc. Maar iets verkopen?

Vrijdagmiddag dus druk met moslims, vooral vlak buiten de stad. Met de snortaxi in een heuse file gekomen omdat iedereen naar de moskee moet. Alles in de pickup truck, mannen voorin en vrouwen achterin de open bak. Handig die sluiers!
Al enkele volgesluierde vrouwen gezien maar nog wel de ogen vrij.

Bon ga wat verder kuieren.