zondag 9 juli 2006

Tís alweer voorbij

Zondagmiddag 9 juli. We zijn alweer thuis na een doorwaakte nacht in het vliegtuig. De reis is zo kort dat van slapen nix terecht komt omdat er ook eerst nog een maaltijd naarbinnen gewerkt moet worden. ...
 
Er is nog wat te vertellen.
 
Donderdags zouden we gaan kanoën maar het regende weer heel hard de hele ochtend. Het is regentijd maar zoveel water als er deze week gevallen is, is toch niet normaal zei Akkie. Dus heb ik me maar als regenmaker gepositioneerd tegenover de chauffeur (Nigeriaan), die kon dat wel begrijpen.
Dus 's middags naar het museum in Lagos, waar naast Benin bronswerk ook de geschiedenis van de volkeren van Nigeria te lezen is (dat zijn 3 grote stammen en wel 50 "etnische groepen"). Vroeger veel kleine rijkjes, veel oorlog, veel sjeiks en Oba's, veel doden ook. Het laatste deel gaf een overzicht van alle regerings- en juntaleiders na de dekolonisatie. Dat zijn er veel! Klap op de vuurpeil: de auto waar Murtala Muhammed inzat toen hij vermoord werd. Een Mercedes.
Lekker gegeten in een restaurant al viel zo nu en dan de stroom uit maar dat is normaal. NEPA staat voor Nigerian Electricity and Power Association maar beter is: Never Expect Power Anytime.
Het huis heeft een generator die dan in 5 seconden de power supply overneemt. De tijdklok in de generator leert dat dat in 50% van de tijd aan de orde is....
 
Vrijdag vroeg naar Lekki Conservatory, een half (nou ja in de regentijd wat meer) ondergelopen moeras-mangrovegebied waarin een vlonderbrug doorheen is aangelegd. Weer leuke vogels gezien (bijeneter, mooie spreeuwen) maar geen krokodillen.
 
'S middags kwam de kledenman op bezoek en is er druk gezoicht en gehandeld om mooie tafel- en dekkleden te kopen. Wat rustiger dan op de markt! Vervolgens in een Thai's restaurant gegeten, heel lekker maar ze mogen de generator wel wat sneller starten....
 
Zaterdag alweer. Met de boot door de kreken van de Lagoon naar het strand, ruim een uur varen. Daar koloniaal in een hut gezeten aan de rand van een dorpje, tegen de zee aan. Terwijl de boys van de lokale bevolking onze vleesjes schroeiden discussieerden we over het land en de vooral de toekomst van het land. T wordt em niet schatten we zo in, het project zal niet slagen (zie enkele dagen terug.)
Flessen leeg en vleesjes op, weer in de speedboot terug. Deels door de haven. Wat opvalt is de gigantische hoeveelheid schroot (gezonken schepen) die overal liggen, veel meer dan bijv. op de Caribische eilanden die regelmatig getroffen worden door orkanen. Maar in Nigeria is windkracht 6 al heel bijzonder..... Maar schroot wordt niet opgeruimd, niet in de haven en niet op het land. Het land is een gigantische vuilnisbelt aan het worden, er staan wekelijks duizenden   2de hands auto's op de wal in de haven maar die oude worden niet tot schroot gemalen.
 
En daarna dus naar het vliegveld, geen bewaking dit keer maar op zaterdag zijn er geen (lees: nauwelijks) files. En files zijn het grootste gevaar omdat overvallers die wat willen dan de kans hebben (of als je een lekke band hebt.)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten